ما کار و دکان و پیشه را سوخته ایم

شعر و غزل و دوبیتی آموخته ایم

در عشق که او جان و دل و دیدۀ ماست

جان و دل و دیده هر سه را سوخته ایم . . .

.

.

.

اگر امشب هم از حوالی دلم گذشتی

آهسته رد شو

غم را با هزار بدبختی خوابانده ام . . .

.

.

.

خون می چکد از تیغ نگاهی که تو داری / فریاد از آن چشم سیاهی که تو داری

هرچند گلی نیست به خوش چشمی نرگس / در خواب ندیده است نگاهی که تو داری . . .

.

.

.

چشم مستی که تو داری به خدا زنجیر است

هر که پا بند تو شد ، تا به قیامت گیر است . . .

.

.

.

گاه این نازک دلم ، یاد رویت میکند / گاه با دیدار گل ، یاد بویت میکند

گاه با دلواپسی ، در کنار پنجره / از هزاران قاصدک پرس و جویت میکند . . .

.

.

.

کوچه علی‌ چپ قشنگترین کوچه ی دنیاست

وقتی‌ در حساس‌ترین نقطه ی رابطه می پیچی به آن . . . !

.

.

.

چه بی تابانه می خواهمت ای که دوریت آزمون سخت زنده به گوری است . . .

.

.

.

ثانیه ها با گذشتن خود تنها یک چیز را به من می فهمانند

آن هم طولانی شدن غم ندیدنت . . .

.

.

.

به سلامتی اونایی که تو این هوای دو نفره با تنهاییشون قدم میزنن . . .

.

.

.

نه عشق است دل بسته بودن به تن /به دلبستگی تار بر خود متن

همی عشق دارد به دل بستگی/که عشق است پایان دلبستگی . . .

.

.

.

آدم‌ها شما را به خدا

اگر قصد عاشقی دارید

عاشق همان شوید که هست

نه عاشق بتی که قرار است از او بسازید . . .

.

.

.

نصیحت دوستانه :

دلی را که گرفته، دست هرکسی ندهید تا برایتان باز کند . . .

.

.

.

بیا “خر” هایت را بگیر

دیگر توان عبور دادن آن ها را از پل ندارم

وقتی می دانم که در آخر مثل همیشه خواهی گفت

“ما به درد هم نمی خوریم” . . .

.

.

.

ضربه ی آخر را “خدایم” زد !

آن زمان که برای رفتنت استخاره کردی و “خوب” آمد . . .

.

.

.

خیلی سخت بود …

با ” بُغض ” نوشتم  , با ” خـــنده ” خواندی . . .

.

.

.

بخند عزیزم دنیا خنده داره

غصه بجز خنده دوا نداره

بخند خدا دیدن لبخندشو

روی لبای بنده هاش دوست داره

چه زود به اخر میرسن آدما

تموم این روز و شبا که بد نیست

ممنونم از لطف خدا که جز من

هیچکسی خندوندنتو بلد نیست

.

.

.

به سلامتی کسی که بیخیالمونه ، ولی تو خیالمونه . . .

.

.

.

بنگر که بزرگترین آرزوی من چه کم حرف است . . .

“تو . . . “

.

.

.

عیبی ندارد ، باز هم خودت را بزن به آن راه !

خودت را که به آن راه می زنی

میخواهم تمام راه های دنیا خراب شود !

.

.

.

دست به صورتم نزن

می ترسم بیفتد..

نقاب خندانی که بر چهره دارم! و بعد ..

سیل اشک هایم تو را با خود ببرد ..

و باز ..

من بمانم و تنهایی . . .